Խոսքը վերաբերվում է գնացքով ուղևորությանը... Ուրեմն սկսեմ նրանից, որ գնացքում ծանոթացանք Հայ Բուսակի ուսանողների հետ: Կարող եմ ասել, որ նման հիանալի երիտասարդներ չէի տեսել: Այնքան տպավորված եմ որ որոշեցի գրել այս հոդվածը: Մի խոսքով հիանալի անձինք, զարգացած երիտասարդներ, ինտելեկտուալ մի խոսքով շփվում էինք և հաճույք ստանում: Ինչ որ տեղ ցանկանում նմանվել նրանց: Կիրթ, զարգացած, ինտելեկտուալ, հաճելի զրուցակիցներ և իհարկե ուրախ, զվարթ, ինչը կարծում եմ կարևոր հատկանիշ է: Այժմ նշեմ նրանց անունները` Սարդարյան Պարույր` զվարթ, գիտակ, ընկերասեր անձնավորություն: Հարությունյան Մարիամ` մեր լավ ընկերը, գեղեցկուհի, մի խոսքով անթերի: Ավետիսյան Տատիանա` սքանչելի, հաճելի զրուցակից: Հովհաննիսյան Լուսինե` մեր լավ բարեկամը: Նրանք շատ են և շատ լավն են: Թվեմ նաև մյուսներին` Մանասյան Գայանե, Գիրագոսյան Շանթ, Ալեքսանյան Մանանա, Սարգսյան Ռաֆաել: Նրանք լավն են և հաճելի մարդիկ: Շնորհակալություն Հայ Բուսակին նման ուսանողներ կրթելու համար: Մի խոսքով խոսքս հղում եմ բոլորին, հաստատ իմացեք, որ հասարակության մեջ նման մարդիկ շատ են և մեր վաղվա ապագան հուսալի ձեռքերում է: Եվ ես Հարությունյան Լևոնն եմ ու տպավորված եմ նրանցով: Շնորհակալություն: Խմբագիր` Հարությունյան Լևոն
|